Hoeveel gesprekken wil je nog voeren? Ik kan al je vragen beantwoorden, en je nog meer namen van collega-ambtenaren geven, maar uiteindelijk moet je gewoon springen.
Dat zei Maike Klip tegen me, tijdens ons gesprek over werken bij de overheid.
En de lijst is lang: Ik sprak 2 mensen van DUO, iemand van ACM, mensen bij grote en kleine gemeentes, iemand van Logius, een recruiter en een ex-medewerker van de NS, 5 mensen van de politie, Rijkswaterstaat, et cetera et cetera.
Mijn conclusie is dat het uitmaakt waar je terechtkomt.
Bij de NS hebben ze afdelingen waar waterval gewerkt wordt, maar er zitten ook mensen op een afdeling bij elkaar die volledige autonomie krijgen en agile werken. Bij Rijkswaterstaat hebben ze de belangrijke taak om Nederland duurzamer te maken. Maar je hebt weinig direct contact met burgers. En bij de politie hebben ze 90 scrum teams met Product Owners waarvan sommige voor het in de lucht houden van IT-systemen, terwijl anderen iets bouwen voor interactie met mensen; politieagenten in het veld of burgers.
Pas wanneer je begonnen bent, verken je van binnenuit de organisatie, en ontdek je waar je het beste tot je recht komt, waar echt je steentje kunt bijdragen.
Het werd me duidelijk dat ik inderdaad gewoon moet springen. Maar waar solliciteer je dan? Hoe kies ik het allerleukste plekje? En lukt het überhaupt om dat in één keer te vinden? Kan ik niet gewoon een aantal dingen uitproberen? Een poosje hier, een tijdje daar… Bijvoorbeeld als freelancer?
Mijn coach Rene zegt dat ik moet uitgaan van overvloed. Het is vergelijkbaar met ijsjes in de zomer. Er is werk te over, en als je dan kunt kiezen, dan laat je het voorverpakte ijs liggen. Dan ga je toch voor Italiaans ijs?
Ik ga de komende tijd uitvinden waar ze het allerlekkerste Italiaanse ijs hebben!